رنج مادر در تابلوهای نقاشی

به گزارش ایسنا، مادر بودن را می توان خالص ترین و مقدس ترین وظیفه ای دانست که بر عهده زنان گذاشته شده است. در طول تاریخ، مادران همیشه مهمترین تأثیر را بر قلب و روح فرزندان خود داشته اند.
نقش مادر در جامعه همواره مورد احترام بوده و توجه ویژه ای به آن شده است. مادران یکی از مهمترین موضوعات آثار هنری از قرون وسطی تا به امروز بوده اند.

نقاشی‌های متعددی با تم مادر در سبک‌های هنری مختلف از جمله امپرسیونیسم و ​​کوبیسم نقاشی شده‌اند. در هر یک از سبک های مختلف، جوهره اصلی مشترک است و آن عشق خالص مادر به فرزند است.

در ادامه این گزارش با چند نقاشی با موضوع مادران که توسط الجزیره انتخاب شده است آشنا می شوید:

نقاشی هایی با مضمون مادری از آغاز قرن هجدهم به شکلی واقع گرایانه کشیده شده اند، از جمله تصویر مادر و فرزندش توسط نقاش فرانسوی لئون ژان باسیل پرو (1908-1832). این تصویر تصویری واقع گرایانه از یک مادر با نوزاد را نشان می دهد. مادر نوزاد را می بوسد در حالی که لوازم بافتنی و نخ در کنار دست قرار می گیرد و برای نوزادش لباس می بافد.

در اروپای نوزدهم و دوره ویکتوریا، مادران مجبور به زایمان غیرقانونی و سپس فرستادن آنها به بیمارستان های تخصصی کودکان شدند. این بیمارستان ها چنین کودکانی را برای خدمت و کار در آینده تربیت کردند.
این موضوع موضوع برخی از نقاشان آن دوره بود. یکی از نقاشی هایی که با این موضوع کشیده شده، نقاشی نلسون اونیل (1880-1817) است.
در این تصویر چهره زنی که فرزندش را جلوی بیمارستان می گذارد و با آن خداحافظی می کند بیانگر رنج و اندوهی است که مادران در این شرایط تجربه کردند.

تابلوی زیر با عنوان «مردی در دریا» اثر ونسان ون گوگ یکی از آثاری است که به طور خاص به نقش مادر می پردازد. اگرچه نام آن در نگاه اول کمی عجیب و بی ربط است، اما عنوان این اثر به مادری مجرد و رنج کشیده اشاره دارد که نوزاد را در آغوش گرفته و پدر نوزاد ماهیگیر است و در دریا زندگی می کند و مادر با فرزندش تنها می نشیند. این تصویر مربوط به سبک امپرسیونیستی است.

مکتب کوبیسم از ابتدای قرن بیستم وجود داشته و قوانین و مقررات بسیاری را در مورد طراحی زیر پا می گذارد و پابلو پیکاسو یکی از پیشگامان این سبک است.

پیکاسو ده ها اثر با موضوع مادری در سبک های مختلف دارد. یکی از آنها نقاشی مادر و فرزند است که در سال 1921 کشیده است. این نقاشی بدن انسان را در پس زمینه ای غیرواقعی به تصویر می کشد و احساسات مادر نسبت به فرزندش را در اولویت قرار می دهد.

انتهای پیام/